Alweer een heruitgave in de serie Enja Jazz Classics, ditmaal betreft het opnamen uit 1977 van de destijds 26 jarige gitarist John Scofield. Het was indertijd zijn eerste album (lp toen nog) onder eigen naam, als sideman maakte hij al platen met Gerry Mulligan & Chet Baker, Billy Cobham & George Duke en ook in 1977 met Charles Mingus. Inmiddels heeft hij meer dan 40 lp’s/cd’s op zijn naam staan en meer dan 100 (!) als sideman, grote bekendheid verwierf hij door zijn jarenlange samenwerking met Miles Davis.

Op dit album wordt hij begeleid door Richie Beirach op piano, George Mraz op contrabas en Joe Labarbera op drums. Van de 6 composities zijn er 4 geschreven door Scofield, een door Beirach en er is de klassieker “Softly as in a morning sunrise” van Romberg en Hammerstein uit de operette The new moon uit 1928. Het album opent met ”V” waarin Scofield het gaspedaal gelijk indrukt, wat je noemt een vliegende start met een fraaie solo van George Mraz. “Gray and Visceral” is spannend door de aanhoudende riff van Mraz op de bas, daar overheen volgen de aan rock grenzende solo van Scofield en subtiel spel van Beirach, prima opbouw en spannend tot het eind. “Leaving” van Beirach wordt door hemzelf geopend met een subtiele piano solo waar zich na verloop van tijd de rest bij voegt, Scofield tapt hier uit een heel ander vaatje met bijna breekbare gitaar akkoorden, mooie en boeiende muziek, wat ik wel eens mis bij jazz gitaristen.

In “Air Pakistan” denderen we gelijk de startbaan af met de turbo van Scofield vol open, het blijft topspeed met razendsnel pizzicato spel van Mraz, kwikzilverachtige loopjes van Beirach en een tumultueuze Labarbera in een knetterende solo, wat een muziek, een en al drive & speed ! Na zo’n spektakel moet er natuurlijk gas worden teruggenomen en dat gebeurt met “Jeanie”, een fraaie ballad met subtiel spel van Scofield en vooral George Mraz (1944-2021) die hier laat horen dat hij tot de wereldtop behoorde, hij speelde met alle groten uit de jazz waaronder lange tijd met Oscar Peterson. Het album wordt afgesloten met het eerder genoemde “Softly as in a morning sunrise”, een klassieker die zijn waarde heeft bewezen door de talloze versies die er zijn opgenomen en niet door de minsten: Chet Baker, Miles Davis, Eric Dolphy, Abbey Lincoln, Sonny Rollis en John Coltrane om er een paar te noemen. Een terechte heruitgave waarin Scofield bewijst dat hij al op jonge leeftijd zijn mannetje stond met een top trio.

Jan van Leersum.